Het aantal zedenmisdrijven in Hilversum stijgt: de politie noteert dit jaar al 27 zedenmisdrijven tegenover 23 gevallen heel vorig jaar. Het lijkt erop dat niet alle gevallen even adequaat worden opgepakt door de politie. Anna* is deze zomer aangerand in het centrum van het dorp. Pas dagen later kon ze op het bureau terecht voor aangifte, maar toen was een mogelijk spoor naar een verdachte al verdwenen. Anna en haar man beraden zich op stappen.
“Mijn vrouw heeft ontzettend geluk gehad. Was ze een minder weerbare vrouw, dan had u een artikel over verkrachting kunnen schrijven", zegt Jos, de man van Anna.
Jos is nog altijd emotioneel als hij het verhaal over de aanranding van zijn vrouw vertelt. Anna zelf is strijdbaar. Zij baalt dat de Hilversumse politie haar niet beter heeft geholpen na de aanranding. Nu is het T-shirt met het mogelijke DNA van de aanrander gewassen. Het echtpaar beraadt zich op vervolgstappen.
De aanranding van Anna dateert van de nacht van woensdag 14 op donderdag 15 augustus. Die nacht loopt ze van haar werk in het centrum van Hilversum naar huis. Via de Herenstraat gaat ze naar de Groest. Ter hoogte van een tapijtenwinkel staat een man. Hij ziet haar en loopt met haar op. In slecht Nederlands spreekt hij haar aan. Hij wil met haar naar bed. Anna blijft rustig en geeft aan dat hij dat niet aan haar kan vragen, dat ze een man heeft en getrouwd is.
Prostituees
Ze geeft aan dat er in Nederland prostituees werkzaam zijn en dat hij daar naartoe moet. De man vertelt dat de vrouwen in Amsterdam en Utrecht ook niet met hem naar bed willen. Anna loopt snel door.
De man blijft haar achtervolgen, grijpt naar haar borst en trekt zijn geslachtsdeel uit zijn broek. Anna wordt boos en dreigt hem te slaan. Ze pakt haar telefoon en belt haar man.
In de buurt van station Hilversum Sportpark neemt de man de benen. Jos loopt Anna tegemoet om haar op te vangen. "Bij het station hangen camera's. Ik hoop dat wat er gebeurd is die nacht nog terug te vinden is op de beelden. De man moet worden gepakt. Hij was niet heel groot, 1 meter 65, misschien iets langer. Hij was dun en had een licht getinte huidskleur. Ik hoop dat mensen die iets hebben gezien die avond zich bij de politie melden."
"Wij wassen gewoon netjes om de dag, zeker met dit warme weer"
De volgende ochtend gaat Anna naar het politiebureau om aangifte te doen van aanranding. Ze is erg ontdaan van het voorval. De agent geeft aan geen tijd te hebben voor een aangifte en verzoekt Anna om zaterdagmorgen terug te komen. Anna geeft aan dat ze is aangerand en echt graag iemand wil spreken. De agent zoekt in de agenda naar ruimte. Ze kan op vrijdag langskomen, maar dan kan Anna niet vanwege een afspraak in het ziekenhuis.
Verbazing
Op de dag van de aangifte spreekt de agent zijn verbazing uit over het feit dat Anna niet eerder op het bureau is ontvangen. Het T-shirt dat ze die avond droeg, had op DNA moeten worden getest. Jos reageert op de agent: "Dat hadden we eerder moeten weten, want wij wassen gewoon netjes om de dag, zeker met dit warme weer. Ik heb het net gisteravond gewassen."
Anna geeft een uitgebreide omschrijving van de dader en de agent belooft de zaak op te pakken, maar het mogelijke DNA, een belangrijk spoor, is verdwenen in de wasmachine.
Aantal zedenmisdrijven stijgt
In Hilversum waren er heel vorig jaar 23 zedenmisdrijven. Dit jaar staat de teller al, tot en met augustus, op 27 zedenmisdrijven. Een toename van ruim zeventien procent. In deze cijfers is ‘seksuele intimidatie’ niet meegenomen. Seksuele intimidatie, het seksueel ongewenst benaderen van mensen op straat of online wordt sinds 1 juli 2024 strenger aangepakt.
De politie wil het volgende kwijt over de stijging van het aantal zedenmisdrijven: "Het is ons ook opgevallen dat er dit jaar vier zaken meer zijn dan vorig jaar. We zijn ermee aan de slag en het heeft dan ook onze aandacht. Vooropgesteld, is elk zedendelict er natuurlijk één teveel. Maar tegelijkertijd is het moeilijk te duiden waar die stijging van vier zaken in zit. Het hoeft namelijk niet te betekenen dat er meer zedendelicten waren, het zou ook kunnen dat er meer gemeld wordt door de nieuwe wet en de vele aandacht voor het onderwerp."
Anna en Jos zijn teleurgesteld in het optreden van de politie en hopen dat ze met het vertellen van hun verhaal een signaal afgeven, vooral aan de politie zelf. Anna: "Later zat ik nog na te denken over de aangifte. De agent gaf aan dat ik maar beter drie maanden lang niet alleen naar huis kon lopen. Ik schrok en vroeg waarom, maar daar kreeg ik geen antwoord op. Ik hoop vooral dat vrouwen in mijn situatie zorgvuldig begeleid worden."
De politie reageert op het verhaal van Anna: “Het ligt aan het type delict of een zedenrechercheur wordt ingeschakeld. In het geval van schennis of aanranding buiten heterdaad is dat een politiecollega. Deze politiecollega kan te allen tijde bepalen of contact met of hulp van een zedenrechercheur nodig is. Dat een aangifte later wordt opgenomen, heeft te maken met de zorgvuldigheid, deskundigheid en aandacht waarmee wij een aangifte-gesprek willen voeren met een slachtoffer."
Onduidelijk hoe gesprek met slachtoffer verlopen is
"Bij alle delicten zijn er richtlijnen en processen die doorlopen worden. Zo kan het voorkomen dat het veiligstellen of in beslag nemen van kleding wenselijk is voor het onderzoek. Er is niet terug te halen hoe het gesprek met het slachtoffer verlopen is en wat daarbij is afgesproken. Vanwege het privacy-oogpunt delen wij dit soort inhoudelijke informatie niet met anderen.”
*Anna en Jos zijn gefingeerde namen. Echte namen zijn bij de redactie bekend.
