Rinus Michels is dinsdag vaarwel gezegd.
HILVERSUM - De Hilversumse cameraman Rinus Michels is vanmiddag begraven. Oud-burgemeester van Hilversum en journalist Pieter Broertjes was bij de begrafenis. Hij haalt samen met NH Gooi warme herinneringen aan Michels op.
Broertjes komt net bij de uitvaart vandaan. "Er waren bijzonder veel mensen", zegt de oud-burgemeester, enigszins aangedaan. "En ja, God, hij is natuurlijk ook in het harnas gestorven... dus er waren veel mensen die nog met Rinus gewerkt hebben."
Hetzelfde geldt eigenlijk voor Broertjes. Hij werd in zijn functie als Hilversumse burgemeester regelmatig door cameraman Michels, die altijd en overal was, geïnterviewd. "Ik ging overal op af - en dan kwam ik hem tegen. Het is ongelooflijk, maar hij stond er altijd: in de kou, in de regen, in de wind." En dat terwijl hij al zo op leeftijd was, beaamt Broertjes.
'Zó betrokken, en steeds journalistieker'
"Rinus was zó betrokken. En er zó van overtuigd dat het belangrijk was dat hij beelden maakte die de krant kon gebruiken. En hij werd daarbij ook steeds journalistieker", legt Broertjes uit, die in al die jaren wel iets van het leer- en werkproces van Michels meekreeg.
"Hij stelde steeds meer en betere vragen. En hij deed alles zelf: hij was de journalist, de verslaggever, en de cameraman. En dat op die leeftijd." De bewondering in de stem van Broertjes is voelbaar.
'Altijd fijn om elkaar tegen te komen'
De cameraman en burgemeester bouwden een warme band met elkaar op. "Als hij er niet was, miste ik hem gewoon. 'Waar is Rinus?' vroeg ik dan." Voor Broertjes was Michels onderdeel van het Hilversumse straatbeeld.
Dat verbond de twee. "Hij was ook iemand die graag op straat was, tussen de mensen. Dat herkende hij in mij - en hij was het niet gewend om soortgelijke mensen tegen te komen. Dus het was altijd fijn, als we elkaar weer tegenkwamen."
'En, hoe is het met Bas?'
Tussen de vragen die Michels aan Broertjes stelde, zat ook wel eens een persoonlijke. "Hij vroeg dan hoe mijn leven in elkaar zat. En dan vertelde ik hem over mijn zoon, die ook in de filmindustrie zit."
Dat bleek voor Michels zo belangrijk, dat hij er elke keer dat hij Broertjes zag weer naar vroeg. "En, hoe is het met Bas? Gaat het goed met hem, doet hij het goed op school?"
Zo groeide er een contact tussen de twee dat breder was dan alleen werk. "Heel lief. Een fantastische man. Hij had een hele warme persoonlijkheid - hoe vaak hij ook in de gure wind stond."
'Lintje kwam net op tijd'
"Dáár heb ik toch m'n best voor gedaan", zegt Broertjes. "Dat lintje. Dat had niet later moeten gebeuren." In april van dit jaar werd Rinus voor zijn werk benoemd tot lid in de orde van Oranje-Nassau.
"Die erkenning was zo terecht", legt Broertjes uit, die opgelucht is dat dit moment nog heeft kunnen plaatsvinden. "Daar zijn lintjes nou voor bedoeld: mensen zoals hij, die niet veel complimenten gewend zijn. Hij vond het geweldig."
'Rinus zou trots zijn geweest'
Michels heeft helaas nooit meer meegekregen hoe het nu met Bas, de zoon van Broertjes, gaat. Maar Broertjes deelt het nog even graag, wanneer ernaar gevraagd wordt. Lachend: "Heel goed! Hij is samen met een collega een buurtbioscoop aan het opbouwen in Amsterdam Nieuw-West. Ze programmeren op de buurt - en dat doen ze geweldig. De inwoners dragen hen op handen."
Broertjes had het hem graag nog verteld. "Rinus en Bas hebben elkaar een paar keer ontmoet. Hij had iets met hem: een gevoel van 'die jongen loopt zijn eigen pad'. En dat doet hij ook. Hij wist toen hij tien was al dat hij een filmtheater wilde."
Toevalligheid bestaat niet, zou je haast denken. Want Michels wist op ongeveer dezelfde leeftijd dat hij cameraman wilde worden. Dat mocht echter niet van zijn vader, die hem daarom het huis uit schopte. Het heeft Michels nooit tegengehouden om zijn dromen na te jagen, tot ver in de pensioengerechtigde leeftijd. Zo bewandelde hij zijn eigen pad. "Rinus zou trots op Bas zijn geweest."
