Minstens 4500 volt op 3 kilometer schrikdraad: alles uit de kast tegen de wolf

"We moeten het maximale doen om hun vee te beschermen", zegt wolvenconsulent Hans van Eijden. Hij geeft namens de provincie Utrecht adviezen en helpt bij het aanvragen van subsidies.

Eén van de boeren die hier gebruik van maakt, is Eric van der Woude. Zijn boerderij Einde Gooi ligt eigenlijk in het Noord-Hollandse Hilversum, maar ook precies op de grens met de provincie Utrecht. Daardoor mag hij gebruikmaken van de Utrechtse subsidie. 

Om zijn grazende vleeskoeien te beschermen zet hij tegenwoordig een wolfwerend raster neer. Dit raster bestaat uit paaltjes in de grond, waaraan vijf schrikdraden hangen. Tussen ieder paaltje zit zes meter. Met die tussenruimte gaat het schrikdraad niet slap hangen, is het idee.

Kalfjes hapklaar 

"Ik merk nu nog weinig van de wolf, maar ik wil niet wachten tot het te laat is", zegt Eric. "Mijn koeien krijgen hun kalfjes buiten in de wei. Die liggen daar dan heel kwetsbaar, als een hapklaar product." 

De Hilversumse boer vond de oplossing in een verplaatsbare afrastering, die hij met zijn trekker kan uitrollen. Het systeem kan de schrikdraden ook weer oprollen wanneer dat nodig is. Erics koeien grazen namelijk steeds op een ander stuk land.

Als Eric zijn hele land omheint, heeft hij 15 kilometer aan hek nodig. Met een mobiel raster heeft hij aan 3 kilometer genoeg. Een bijkomend voordeel van de prikpaaltjes is dat hij die eenvoudig aan de kant kan zetten wanneer hij het gras onder de draden wil maaien. 

Naast de paaltjes schafte Eric een stroomapparaat aan dat een extra 'push' geeft als er toch nog stroom weglekt. Zo blijft er continu minstens 4500 volt op het schrikdraad staan.

Maatwerk 

Eric kreeg na bemiddeling door grondeigenaar Natuurmonumenten adviezen van wolvenconsulent Hans van Eijden. Hans werkt voor de provincie Utrecht en zoekt met dierhouders naar de beste manier om hun vee te beschermen. "Het is maatwerk", zegt hij. "Het kan de grondsoort zijn, de diersoort, de oppervlakte van het land. Het is overal anders."

Het mobiele wolvenraster van Eric heeft vijf draden op 20, 40, 60, 90 en 120 centimeter hoogte. Volgens Hans geeft die opstelling tot nu toe de beste resultaten. "De wolf kan er niet onderdoor. En zodra hij er te dichtbij komt, krijgt hij al een flinke schok. Dat is wat we willen, we willen die wolf negatief conditioneren zodat hij het afleert."

Eric heeft een subsidie gekregen die de provincie Utrecht beschikbaar stelt voor wolvenpreventie. Hij moest er wel geld op toeleggen, maar daar heeft hij vrede mee. "Ik heb zelf ook een jaarlijks budget voor mijn hekken. Een wolvenraster houdt ook gewoon mijn vee op het land."