12 jaar cel en tbs geëist tegen Amsterdammer voor doodslag vrouw in Huizen

De publieke tribune zit vol met nabestaanden van het slachtoffer. Haar broer heeft een foto van zijn zus neergezet, pal achter de verdachte. "Het verdriet dat mijn zus mij is ontnomen is er nog altijd. Dat gaat nooit meer weg", vertelt hij als hij het woord neemt. "Dat mijn vader dit moet meemaken doet heel veel pijn."

"Mijn levensvreugde is mij op 85-jarige leeftijd ontnomen", zo schrijft de vader in zijn verklaring. Hij zit wel in de zaal, maar hij kan het niet nog aan om zijn verklaring zelf voor te lezen. Zijn broer doet het voor hem.

"Het is niet leuk en niet mooi om te horen. Ik hoop dat ze rust krijgen nadat dit allemaal gebeurd is", reageert Van L. rustig nadat hij het stoïcijns aanhoort. 

Overnachten na jaren celstraf

Uit de verklaring van Van L. en de uitgevoerde reconstructie op het plaats delict, komt een voorzichtig beeld naar voren van wat er in de woning zou hebben plaatsgevonden. 

Enkele dagen voor de dood komt Kevin van L. vrij uit de gevangenis. Met de vrouw heeft hij afgesproken dat hij een paar dagen bij haar mag overnachten.

Maar in de vroege vrijdagochtend ontstaat er een handgemeen tussen Van L. en de vriend van de vrouw. Hij krijgt een klap, waarna Van L. terugslaat.

Worsteling met mes 

De vrouw roept dat Van L. haar huis uit moet gaan. "'Wegwezen hier', dacht ik. Ik pakte mijn spullen en op dat moment komt ze naar mij toe met een mes."

Er ontstaat een worsteling, waarbij Van L. haar van achteren in de houtgreep krijgt. Zijn arm zit om haar nek en hij sleept haar naar bed. "Ik wilde haar rustig krijgen."

Eenmaal op het bed merkt Kevin dat de vrouw rustiger wordt. "Haar lichaam werd slap. Ik liet los en zag dat ze niet meer bewoog." Ook ziet hij vochtplekken op het bed, dat blijkt later urine te zijn.

Van L. geeft haar pijnprikkels op haar arm en oog, voelt voor haar pols en doet zelf een bloeddrukmeter om die hij normaal voor zijn eigen ziekte gebruikt. Hij heeft de ziekte van Addison. Maar een teken van leven komt er niet. Hij sleept haar naar de badkamer. Daar laat hij haar liggen.

Politiebureau Den Bosch

Na uren twijfelen pakt hij de auto van de vrouw en gaat hij er ook met haar mobiel, tv en pinpas vandoor. Geld opnemen lukt hem niet, maar wel verkoopt hij haar mobiel bij Used Products in Hilversum. In de tv is geen interesse. 

Hij rijdt dan richting Brabant. Daar loopt het politiebureau in Den Bosch binnen. Hij vertelt dat er een worsteling is geweest en dat hij vermoedt dat hij de vrouw heeft neergestoken.

Sporen

Uit onderzoek door deskundigen van het Pieter Baan Centrum komen een aantal persoonlijke aspecten van Van L. naar voren. Zo is zijn strafblad inmiddels 18 pagina's en gebruikt hij al vanaf zijn 17e drugs. "Op en af", zo stelt hij. In zijn bloed zijn ook sporen van cocaïne gevonden.

Ook liegen en problemen met agressie en zelfcontrole worden als een eigenschap aan hem toegeschreven. Dat bevestigen zijn vader en ex-partner in het onderzoek. 

Vraagtekens

Ondanks de reconstructie en de verklaring van Van L. zijn er nog steeds vraagtekens die overblijven.

Zo worden in het bloed van de vrouw worden sporen van morfine en methadon gevonden. Maar ondanks deze sporen en tekenen van het 'smoren' is een definitieve doodsoorzaak volgens de forensisch artsen niet vast te stellen.

Ook is op de camerabeelden niet te zien dat de man met wie Van L. een handgemeen had de woning verlaat. Of die man überhaupt in de woning aanwezig was is onzeker.

En wanneer de politie de woning probeert in te gaan blijkt dat de voordeur aan de binnenkant dicht zit. De agenten moeten via het raam de woning in, waarna blijkt dat de voordeur van binnenuit op slot zit. 

Hoe en wie de deur vanaf de binnenkant op slot heeft gedaan, is onduidelijk. Op camerabeelden is er niemand te zien die na het vertrek van Van L. en de vondst van het lichaam de woning in is geweest. 

De rechtbank doet op 4 april uitspraak in de zaak