Midden op de Hilversumseweg, ter hoogte van 'La Place', het St. Janskerkhof en Museum Hofland in Laren, lag in vroeger dagen de St. Jansberg. Dit was één van de belangrijkste heilige plekken van Europa. Onze heidense voorouders vierden hier al het feest van het Licht. Dwars over de weg, waar nu een vluchtheuvel ligt, loopt een heuse leylijn. Met een wichelroede, pendel en zelfs met moderne meetapparatuur is waarneembaar dat deze 'lijn' een verhoogde energie geeft. Niet zo gek dat hier vele wonderbaarlijke zaken zijn gebeurd. En nog steeds gebeuren!
Volgens historicus Wigholt Vleer en paragnost en regressietherapeut Dick den Dool bevinden zich alleen al in Nederland en Vlaanderen 217 'heilige plaatsen'. In deze regio zijn dat naast Laren ook plekken in Hilversum, Baarn. Soest en Amersfoort. In zijn boek 'Leylijnen en Leycentra in de Lage Landen' vertelt Wigholt Vleer dat het hier gaat om etherische energie die door de leylijnen over de aarde stroomt. Op knooppunten van deze lijnen ontstaat volgens Vleer een 'krachtplaats'. Vrijwel alle prehistorische bouwwerken en ook de oudste katholieke kerken van vóór 1350 werden opmerkelijk genoeg op deze plekken gebouwd.
Veel van deze plekken werden bedevaartsplaatsen vanwege de genezende kracht die er vanuit gaat. 'In China wordt deze energie 'de geest van de aarde' genoemd. Leylijnen zijn geen verzinsels, maar wetenschappelijk erkende verschijnsels. De verhoogde energie kan makkelijk gemeten worden', zegt Wigholt Vleer in zijn boek. In de jaren zeventig van de vorige eeuw ontdekte de Duitse geleerde dr. Jörg Purner dat de lengte-assen van oude kerken parallel lopen met de positieve leylijnen en dat het altaar in katholieke kerken altijd op de kern van een knooppunt werd geplaatst. Leylijnen zijn volgens Vleer het tegenovergestelde van onder meer ziekteverwekkende aardmagnetische stralen. Door de eeuwen heen waren leylijnen belangrijke plekken voor zowel geestelijke- als politieke leiders.
Laren
Dat was ook in Laren het geval vroeger. Op het heiligdom werd ooit Wodan vereerd. Ook is er een verhaal van een Christen, die relikwieën van Johannes de Doper bij zich droeg, maar die in 893 op de hei bij Laren werd vermoord. Een herdershond bracht de relikwieën naar de plek waar thans het St. Janskerkhof ligt. Dit is altijd een heilige plek gebleven. Het is eeuwen terug door katholieke priesters gewijd aan Johannes de Doper. Al eeuwen lang komen hier de gelovigen samen tijdens de jaarlijkse St. Jansprocessie. De Larense 'berg' is volgens de historicus het knooppunt van zeven zichtbare wegen, die allemaal langs leylijnen gaan. Drie ervan heten Doodweg. 'Doodweg betekent weg naar het kerkhof. Onze voorouders gebruikten deze wegen om hierlangs hun doden te vervoeren.
De uitstraling van dit leycentrum is anno 2009 behoorlijk gedevalueerd door het drukke autoverkeer, terwijl het volgens de pendel eens met een doorsnee van 726 meter het sterkste knooppunt van de Lage Landen was'.
Ontmoeting
Er gebeuren nog steeds wonderbaarlijke dingen op de heilige plekken in Laren. Zo vertelde een lezeres van deze krant enige tijd geleden hier haar overleden man te hebben gesproken. 'Hij zei me dat het goed met hem gaat aan genenzijde en dat hij op me zal wachten', aldus de vrouw. Verbeelding? Volgens haar en volgens de onderzoekers Wigholt en Den Dool zeker niet. Zij kijken er niet gek van op. 'De wonderen zijn de wereld nog niet uit', menen zij. De Vereniging Tussen Vecht en Eem besteedt in haar nieuwe blad aandacht aan de Gooise dodenwegen.